PROF. UCZ. MARCIN CZECH, SPECJALISTA W ZAKRESIE EPIDEMIOLOGII
ORAZ W DZIEDZINIE ZDROWIA PUBLICZNEGO, TWÓRCA DOKUMENTU POLITYKA LEKOWA PAŃSTWA, WICEMINISTER ZDROWIA W LATACH 2017-19
Co mają ze sobą wspólnego różne systemy ochrony zdrowia na świecie? To proste: wszystkie są systemami niedoborów. Dotyczą one, jak mówią specjaliści od zarządzania, różnych ?zasobów potrzebnych do właściwej realizacji usług?, czyli, w uproszczeniu: procesu diagnozowania i leczenia pacjentów. Przy dużej złożoności i wysokim stopniu komplikacji systemów, w poszczególnych krajach brakuje odmiennych rzeczy w różnym czasie i różnym stopniu. Nie wiem, czy kiedykolwiek spotkałem Europejczyka, który byłby w pełni zadowolony z systemu ochrony zdrowia w swoim państwie (amerykański system nie nadaje się do porównania, choć zasadniczym jego problemem wydaje się nieobejmowanie prawie żadną opieką znacznej części społeczeństwa). W Polsce największym niedoborem jest niedobór kadr medycznych, w tym lekarzy. Nie tak dawno okazało się, że przeszkodą w realizacji jednego z programów lekowych mających pełne finansowanie ze źródeł publicznych jest bariera w kwalifikacji chorych do leczenia, spowodowana? zbyt małą liczbą lekarzy specjalistów, którzy mogliby zająć się chorymi.
JAK TEMU ZARADZIĆ?
W perspektywie długookresowej dobrym rozwiązaniem jest zwiększenie limitów przyjęć na studia medyczne oraz otwieranie wydziałów lekarskich na kolejnych uczelniach. W perspektywie krótkookresowej myślę, że powinniśmy otworzyć nasz rynek na lekarzy z zagranicy, oczywiście z zachowaniem dbałości o ich poziom merytoryczny (nostryfikacja dyplomu, wymagania mógłby opracować samorząd lekarski przy aprobacie Ministerstwa Zdrowia) i komunikacyjną znajomość języka. Takie rozwiązanie stosowane jest z powodzeniem w wielu innych krajach, a wydaje się, że Polska jest wystarczająco atrakcyjnym krajem do zamieszkania i planowania przyszłości. Ważne, aby bariery, które tworzymy, nie były zbyt duże. Trzeci, najważniejszy chyba element, to stworzenie właściwych warunków pracy i rozwoju dla polskich lekarzy rozpoczynających swoją drogę zawodową. Wbrew pozorom, pewnie najważniejsze są czynniki pozamaterialne, związane z szeroko rozumianą organizacją pracy i kształcenia, choć oczywiście w tym kontekście cieszy decyzja ministra o podniesieniu płac najsłabiej zarabiającym lekarzom.
