Redaktor Katarzyna Pinkosz po odebraniu nagrody Medycznego Dziennikarza Roku 2018 napisała, że debatę o języku nienawiści czas najwyższy zastąpić odbudowaniem szacunku ? nie werbalnie, lecz czynami w codzienności. Bo szacunek jako podstawowa zasada zachowania człowieka wobec człowieka zanika.
Dzieje się tak głównie za sprawą dyskusji w mediach elektronicznych, ale to nie jest wytłumaczenie dla rzeczywistości nazywanej ?realem?. Nigdy w historii rzeczywistość medialna w takim stopniu nie przekładała się na zachowania codzienne. Trudno wyobrazić sobie brutalniejsze media niż w czasach komunizmu, ale wówczas w Polsce nie miały one wpływu na okazywanie szacunku ludziom starszym, autorytetom, osobom chorym. W tamtych czasach nie mieściły się w kanonie sytuacje, kiedy student nie ukłoniłby się, mijając profesora, a mężczyzna nie ustąpił miejsca w tramwaju kobiecie. A media były wówczas brutalne, oj były
Gesty szacunku organizują zachowania i definiują role społeczne. Redaktor Katarzyna Pinkosz napisała, że dziennikarze medyczni są jedną z nielicznych grup zawodowych uprawiających propagandę szacunku ? o zdrowiu, pacjentach i lekarzach nie można pisać inaczej. Skutki hejtu mogą być bowiem żałosne i żałobne, przypomnijmy nie tak odległe wypadki w polskiej transplantologii.
Zastanawiam się nad zawartością tego numeru ?Świata Lekarza?: ilość nowych metod leczenia w onkologii i hematologii budzi podziw. Brakuje jednak odpowiedzialności za chorych.
Odpowiedzialność codzienna to umożliwienie pacjentowi korzystania z odkryć medycyny i farmacji, krótko mówiąc, płacenie za leczenie. Żadne państwo nie jest na tyle bogate, by zapłacić za każdy lek wszystkim obywatelom. Państwo odpowiedzialne wspiera zatem powstawanie uzupełniających metod finansowania, głównie systemów ubezpieczeń dodatkowych. Państwo myślące kategoriami ?wszystkim albo nikomu? traktuje zdrowie nieodpowiedzialnie. I ludzkie życie też.
Odpowiedzialność ponosimy też my ? lekarze. Jeśli państwo refunduje nowoczesne leczenie, lecz praktyka szpitalna go nie upowszechnia. Przykład? Wiadomo, że diagnostyka molekularna jest podstawą stosowania wielu skutecznych terapii onkologicznych. Diagnostyka genetyczna jest refundowana i pacjenci mają do niej prawo.
Pomyślmy o tym, z szacunku dla naszego zawodu i dla siebie, kiedy dokonujemy wyboru, czy wysłać chorego na dodatkową diagnostykę, czy?
