Zapytaliśmy przedstawicieli organizacji zawodowych związanych z ochroną zdrowia, czego oczekują od decydentów w kadencji 2023-2027 w zakresie opieki zdrowotnej w Polsce, na jakie kwestie należy zwrócić uwagę.
MONIKA PINTAL–ŚLIMAK, PREZES KRAJOWEJ RADY DIAGNOSTÓW LABORATORYJNYCH:
Jednym z najważniejszych i możliwych do wdrożenia świadczeń medycznych jest porada diagnostyczna, która stanowiłaby olbrzymie wsparcie dla lekarza, pacjenta i całego systemu opieki zdrowotnej.
Diagnosta laboratoryjny w przypadku niepokojących wyników mógłby dodatkowo zlecać badania laboratoryjne bez konieczności czekania na zlecenie lekarskie. Diagnosta mógłby również udzielać porady pacjentowi, który ma wykonywane badania w trybie ambulatoryjnym. Mógłby też być partnerem w zespołach multidysyplinarnych w szpitalu.
![]()
ELŻBIETA PIOTROWSKA–RUTKOWSKA, PREZES NACZELNEJ IZBY APTEKARSKIEJ:
Moim zdaniem najważniejsze są trzy kwestie:
Rozszerzenie katalogu szczepień w aptekach. Naturalnym rozwojem serwisu szczepień w aptekach jest poszerzanie ich katalogu. Możliwości jest wiele np. szczepienia przeciw pneumokokom, RSV, szczepienia przypominające dla dorosłych: błonica, tężec, krztusiec, poliomyelits, HPV, meningokoki, WZW A, a także szczepienia dla podróżujących.
Opracowanie polityki lekowej: Konkretne i jasne dla wszystkich stron systemu ochrony zdrowia w Polsce wytyczne dotyczące zabezpieczenia oraz przewidywanie braków dostępności do leków. Powinny zostać wdrożone instrumenty, dzięki którym w przyszłości nie będzie dochodziło do zaburzeń w dostawach leków do aptek.
Opieka farmaceutyczna: Pełne wdrożenie, ze szczegółowo opisanymi modelami współpracy na linii farmaceuta – pacjent – lekarz dotyczącymi optymalizacji farmakoterapii pacjentów.
IRENA REJ, PREZES IZBY GOSPODARCZEJ FARMACJA POLSKA:
Należy poprawić i ustrukturyzować dialog z interesariuszami ze strony publicznej w aspekcie oceny dotychczasowych doświadczeń. Dialog publiczny w istotny sposób wpływa na jakość działań legislacyjnych, a tym samym jest ważny dla bezpieczeństwa lekowego np. przy negocjacjach cenowych.
Potrzebna jest poprawa dostępności do AOS i leczenia szpitalnego, szczególnie w aspekcie upodmiotowienia chorego.
Potrzebne są rozwiązania systemowe, które muszą być zaplanowane na dłuższy okres i z determinacją zrealizowane. Najistotniejsza jest weryfikacja koszyka świadczeń gwarantowanych pod kątem wymogów stawianych szpitalom oraz szybki proces taryfikacji świadczeń, z uwzględnieniem zautomatyzowanej komponenty waloryzacji, jeśli chodzi o koszty wynagradzania oraz używanych leków i wyrobów medycznych.
MARIOLA ŁODZIŃSKA, PREZES NACZELNEJ IZBY PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH:
Nowa kadencja Sejmu i Senatu, jeśli chodzi o zdrowie, powinna skoncentrować się na:
- zwiększeniu dostępności do świadczeń poprzez utrzymanie odrębnego kontraktowania przez podmioty pielęgniarskie i położnicze, z możliwością orzekania o czasowej niezdolności do pracy,
- wdrożeniu i przestrzeganiu minimalnych norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych,
- nowelizacji ustawy o płacy minimalnej,
- ustaleniu chorób zawodowych pielęgniarek i położnych oraz wprowadzenie urlopu na poratowanie zdrowia.
SZYMON CHROSTOWSKI, PREZES ZARZĄDU FUNDACJI WYGRAJMY ZDROWIE:
W ciągu dwóch dekad mojej działalności w służbie zdrowia największymi problemami zawsze były refundacja i niedobory leków, najczęściej nazywane innowacyjnymi, choć z perspektywy Europy i świata takimi „już” nie były. Cudzysłów w słowie „już” wskazuje, że mieliśmy duże problemy z refundacjami i kilkuletnie opóźnienia w ocenach klinicznych wartości technologii medycznych. Ministrowie mający w ostatnich latach decydować o tym obszarze bardzo dobrze poradzili sobie z wyzwaniami i oczekiwaniami pacjentów, często wręcz niemożliwymi, jak refundacja bardzo drogich terapii.
Niewątpliwie wyzwaniem dla przyszłych decydentów polityki zdrowotnej jest problem zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Onkologia, kardiologia, diabetologia, choroby metaboliczne są i nadal będą wyzwaniem dla przyszłych decydentów. Rozwiązaniem może być zmiana diety, wprowadzenie ruchu do codziennego planu, nie tylko rzucenie picia alkoholu i palenia. Żadna liczba lekarzy i żadna liczba leków zrefundowanych nie zmieni efektów naszych codziennych decyzji, bo to jest medycyna naprawcza. Dzieci z otyłością, które widać na ulicach, zwiastują, że mamy w Polsce coraz więcej przyszłych pacjentów.
Wprowadzenie Narodowej Strategii Onkologicznej, strategii kardiologicznej jako pilotażu, opieki koordynowanej w diabetologii, Centrów Zdrowia Psychicznego, ośrodków wsparcia seniorów, wizji w temacie chorób rzadkich, nawiązanie współpracy z Podstawową Opieką Zdrowotną: próba chwytania wszystkich nitek, tak bardzo powiązanych ze sobą obszarów zdrowia, jest czymś, co powinno być kontynuowane w następnych latach. Życzę przyszłym decydentom determinacji w tych działaniach.