Z utratą wzroku trudno się pogodzić. Jednak nowoczesne urządzenia pozwalają osobom niewidomym coraz lepiej funkcjonować w świecie.
W nomenklaturze medycznej brak widzenia u pacjenta określa się mianem ? ślepota. W społeczeństwie funkcjonuje łagodniejsze określenie tego stanu ? niewidomy. Zazwyczaj osobie opuszczającej oddział szpitalny, której np. jaskra zniszczyła wzrok, wydaje się, że jej życie dobiegło końca. W pewien sposób tak jest: zniknęły wszystkie doznania, bodźce, które do tej pory odbierała wzrokowo. Natomiast małymi krokami wkracza na drogę dotyku, zapachu, smaku i słuchu. Jeszcze nie wie, że teraz te zmysły będą dla niej najważniejsze.
Oswoić codzienność
W miarę oswajania się z brakiem wzroku, niewidomy coraz bardziej zaczyna koncentrować uwagę na innych zmysłach. Początkowo wszystkie odgłosy, dźwięki zlewają się w jeden niezrozumiały hałas. Różnice w zapachach, dotykanych powierzchniach nie mają znaczenia. Przychodzi jednak moment, gdy niewidomy zaczyna doceniać nowe źródła informacji i je przetwarzać. Słuchając rozmów lekarzy, rozpoznaje głos tego, z którym miał najczęstszy kontakt. Z biegiem czasu zaczyna wyłapywać różnice w sposobie poruszania się poszczególnych osób ? dynamika kroków, rodzaj obuwia itp.
Okno na świat
Wreszcie przychodzi czas na urządzenia kompensujące brak wzroku, ułatwiające codzienne funkcjonowanie. Mówi się, że komputer jest dla niewidomego oknem na świat. Jest w tym stwierdzeniu wiele prawdy, ale trzeba się nauczyć w odpowiedni sposób spoglądać w to okno. W pamięci zakodowany mamy obraz komputera, z którego niewidomy korzystał przed utratą wzroku, używając z myszki. Teraz, żeby móc pracować na komputerze, trzeba nauczyć się ogromnej ilości skrótów klawiszowych. Druga różnica polega na oprogramowaniu. Osoba z dysfunkcją wzroku korzysta z programu odczytu ekranu, czyli screen readera, oraz z syntezatora mowy. Obrazowo mówiąc, screen reader można określić mózgiem, a syntezator mowy krtanią. Komputer odczytuje wszystko, co dzieje się na ekranie. Każda wykonana na klawiaturze czynność jest wypowiedziana głosowo. Dzięki temu oprogramowaniu niewidomy swobodnie może posługiwać się pakietem Office, działać w internecie, odbierać i wysyłać wiadomości e-mail. Komputer pozwala również niewidomemu czytać odpowiednio przygotowane do jego potrzeb czasopisma z otwartego rynku prasowego. Przeglądając zasoby wypożyczalni on-line, można pobrać książkę lub czytać ją bezpośrednio ze strony www. Nagle okazuje się, że różnego rodzaju portale społecznościowe także są dostępne. A, co najważniejsze, komputer jest narzędziem, które pozwala niewidomemu podjąć pracę zawodową.
Świat pełen dźwięków
Nowoczesne technologie umożliwiają osobie niewidomej coraz większą samodzielność. W domu coraz więcej urządzeń tyka, pika, brzęczy lub mówi. Niewidomy może samodzielnie skontrolować pomiar glukozy, ciśnienia, temperatury. Glukometr, ciśnieniomierz, termometr oraz waga łazienkowa głosowo podadzą wynik. Dzięki czujnikowi cieczy przygotowanie gorącej herbaty nie jest problemem. Urządzenie sygnalizuje dźwiękiem odpowiedni poziom płynu w szklance. Specjalne etykietowniki pozwalają oznaczyć głosowo lub brajlem teczki z dokumentami, opakowania z produktami spożywczymi, płyty itd. Tester kolorów zadba, żeby niewidomy dobrał właściwą kolorystykę odzieży. Obecnie osoba niewidoma sięga po urządzenia mobilne obsługiwane dotykowo. Tablet, iPhone czy smartfon dzięki możliwości aktywowania mowy stają się dostępne dla tej grupy odbiorców. Będąc już na tym etapie zrehabilitowania niewidomy przekonuje się, że da się całkiem znośnie żyć, mimo braku wzroku. Choć z tym najtrudniej się pogodzić.