II KONFERENCJA Senat RP 2017. Prelegent: prof. Tomasz Klupa | kierownik Pracowni Zaawansowanych Technologii Diabetologicznych Katedry Chorób Metabolicznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Cukrzyca typu 1 jest chorobą przewlekłą, wymagającej stałej substytucji egzogennej insuliny. Terapia za pomocą osobistej pompy insulinowej, w porównaniu z innymi modelami insulinoterapii, zapewnia bardziej fizjologiczny rytm podawania insuliny oraz precyzyjniejsze dawkowanie tego hormonu, zarówno między posiłkami (podstawowy poziom insulinemii, wlew bazalny), jak i w odpowiedzi na posiłek (okołoposiłkowy szczyt insulinemii, bolusy posiłkowe).
Współczesne pompy insulinowe stwarzają szereg możliwości: pozwalają na okresowe wstrzymywanie pracy pompy i czasową zmianę wlewu bazalnego. Dodatkowo zawierają też narzędzia ułatwiające szacowanie dawki insuliny, potrzebnej na metabolizowanie posiłku oraz umożliwiają korektę hiperglikemii (KB, kalkulator bolusa). Urządzenia typu CGM (system do ciągłego monitorowania glikemii) są obecne na rynku już od wielu lat, a ich skuteczność udowodniono w licznych badaniach klinicznych. W ostatnich latach widzimy dalszy skokowy rozwój technologii osobistych pomp insulinowych, które dzięki integracji z kolejną wersją systemu CGM (hipoblokada i funkcja ?suspend before low?) przybliżają nas do stworzenia tzw. sztucznej trzustki. Pierwszy taki system został zaaprobowany przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA) w ubiegłym roku. Najbliższe lata mogą być przełomowe dla upowszechnienia się tych technologii. Oby: dzięki poprawie jakości leczenia, komfort życia pacjentów będzie wreszcie zbliżony do tego, jaki mają osoby zdrowe.