Podczas tegorocznego Kongresu ESC zostały ogłoszone oficjalnie pełne wytyczne dotyczące postępowania w niewydolności serca. Zapowiedzi zmian przedstawiono bardzo ogólnie już wcześniej podczas kongresu HFA w lipcu br., zwiększając nasze zainteresowanie. Ostatnie lata to wysyp publikacji dotyczących niewydolności serca, m.in. charakterystyki różnych klas oraz wyników badań nad nowymi terapiami. Cały czas toczą się kolejne badania, które na pewno zmienią dalej nasze postępowanie przedstawione w nowych wytycznych. Najważniejsze uaktualnienia obejmują: zmianę określenia „niewydolność serca z pośrednią frakcją wyrzutową” na „niewydolność serca z łagodnie zmniejszoną frakcją wyrzutową” (w związku z badaniami wskazującymi, że wyodrębniona w 2016 r. klasa HFmrEF to grupa chorych o charakterystyce zbliżonej bardziej do HFrEF niż HFpEF, w tym o podobnym wpływie leczenia na rokowanie), uproszczenie schematu leczenia HFrEF, dodanie algorytmu leczenia HFrEF w zależności od fenotypu, zmodyfikowanie klasyfikacji ostrej niewydolności serca, uaktualnienie terapii większości chorób towarzyszących nie-sercowo-naczyniowych, dodanie podrozdziału na temat zaawansowanej niewydolności serca.
Dużą nowością jest dodanie flozyn do podstawowych grup leków zalecanych HFrEF oraz odejście od sekwencyjnego schematu farmakoterapii. Pewne rozczarowanie dotyczy wytycznych leczenia HFpEF, w których nie uwzględniono znakomitego wyniku badania EMPE-ROR-Preserved (wyniki ogłoszono właśnie podczas Kongresu ESC). Flozyny, na razie empagliflozyna, wejdą za chwilę do praktyki klinicznej jako jedyna grupa leków istotnie wpływająca na rokowanie w tej grupie chorych.
PROF. DR HAB. N. MED. EWA STRABURZYŃSKA-MIGAJ
PRZEWODNICZĄCA SEKCJI NIEWYDOLNOŚCI SERCA (2015-2017) I KLINIKA I KATEDRA KARDIOLOGII UM W POZNANIU