Plan kompleksowej porady diabetologicznej z ustaleniem planu leczenia dotyczy pacjentów z cukrzycą typu 2. Celem realizacji tego świadczenia jest zwiększenie skuteczności i efektywności w zapobieganiu powikłaniom cukrzycy typu 2. Kompleksowa porada miałaby zapewnić właściwe postępowanie terapeutyczne oraz monitorowanie wskaźników dotyczących opieki nad pacjentem z cukrzycą typu 2 ? mówi prof. Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz, prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.
Jesteśmy na etapie zmian systemowych, w których bardzo dużo mówi się o koordynowanej opiece medycznej. Ma ona być wprowadzana w diabetologii, ponieważ w leczeniu cukrzycy niezwykle ważna jest współpraca między lekarzami POZ a opieką specjalistyczną. Teoretycznie istnieją ścieżki opieki nad pacjentem z cukrzycą, jednak ich realizacja nie do końca pozwala osiągnąć cele leczenia pacjentów z cukrzycą typu 2 (pacjenci z cukrzycą typu 1 są pod stałą opieką lekarską diabetologa).
Plan kompleksowej porady diabetologicznej z ustaleniem planu leczenia dotyczy pacjentów z cukrzycą typu 2.Celem realizacji tego świadczenia jest zwiększenie skuteczności i efektywności w zapobieganiu powikłaniom cukrzycy typu 2. Kompleksowa porada miałaby zapewnić właściwe postępowanie terapeutyczne oraz monitorowanie wskaźników dotyczących opieki nad pacjentem z cukrzycą typu 2.Pierwotnie zakładano, że każdy pacjent powinien raz w roku trafić do specjalisty diabetologa, by można było sprawdzić, czy leczenie zaordynowane przez lekarza rodzinnego jest właściwe. W Polsce jest jednak za mało diabetologów, by zrealizować ten cel, dlatego w ramach rozmów na temat stworzenia kompleksowej porady diabetologicznej podjęto decyzję o wyznaczeniu pewnych kryteriów do niej kwalifikujących. Tym świadczeniem byliby objęci pacjenci, którzy nie są wyrównani metabolicznie. Kryterium kwalifikującym do porady byłaby wartość hemoglobiny glikowanej (HbA1c) powyżej 7,5 proc. lub inne szczególne sytuacje, utrudniające wyrównanie glikemii (ten punkt daje lekarzowi POZ możliwość wykorzystania kompleksowej porady diabetologicznej w sytuacji, gdy nie ma pewności, czy wszystkie cele terapeutyczne są dobrze realizowane).
Do wizyty pacjent musi być przygotowany, to znaczy: powinien mieć skierowanie od lekarza POZ, komplet wyników badań (m.in. morfologia, lipidogram,HbA1c, badanie ogólne moczu, stężenie kreatyniny, wskaźnik eGFR). Przedmiotem dyskusji było to, czy pacjent powinien przyjść na wizytę już z wynikiem badania dna oka. Moim zdaniem, takie skierowanie może otrzymać zarówno od lekarza POZ, jak od specjalisty. W ramach kompleksowej porady byłaby przeprowadzona konsultacja dietetyczno-terapeutyczna i możliwa korekta zaleceń lekarza POZ;specjalista mógłby też skierować pacjenta na dodatkowe badania. Efektem porady byłoby sporządzenie indywidualnego planu leczenia, zawierającego schemat leczenia farmakologicznego oraz wskazówki prozdrowotne (żywieniowo-ruchowe), a także wyznaczenie celów indywidualnych, jeśli chodzi o parametry wyrównania metabolicznego (hemoglobina glikowana, lipidogram). Pacjent miałby prawo skorzystać z kompleksowej porady raz w roku, jest też możliwa druga wizyta z wykorzystaniem teleporady.
Czekamy na wprowadzenie takiego świadczenia, najlepiej byłoby, żeby zostało ono wprowadzone wraz z opieką koordynowaną. Warto byłoby jednocześnie stworzyć krajowy rejestr pacjentów z cukrzycą, gdyż do tej pory takiego rejestru nie ma. Wszystkie proponowane zmiany wpisują się w standard organizacyjny opieki w diabetologii, który był przygotowany przez zespół powołany przez Ministra Zdrowia 8 marca 2018 r. (zespołem kierował prof. Krzysztof Strojek). Przygotowany standard był spójny z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego dotyczącymi organizacji opieki medycznej nad osobami z cukrzycą.