Z Leszkiem Buller, Dyrektorem Centrum Projektów Europejskich (CPE), rozmawia Magdalena Pokrzycka-Walczak.
Ochrona zdrowia, w tym problematyka starzenia się społeczeństwa, odgrywa bardzo ważną rolę w działalności projektowej realizowanej przez CPE. Istotne znaczenie ma także modelowa współpraca m.in. z Ministerstwem Zdrowia, Ministerstwem Inwestycji i Rozwoju, ale także uniwersytetami medycznymi czy ZUS. Jakie projekty dotyczące ochrony zdrowia są obecnie realizowane przez wybrane instytucje, dzięki wsparciu funduszy UE oraz merytorycznej i formalnej opiece ekspertów CPE?
To są m.in. dwa przedsięwzięcia: „Rozwój kształcenia specjalizacyjnego lekarzy, w dziedzinach istotnych z punktu widzenia potrzeb epidemiologiczno-demograficznych kraju, z wykorzystaniem technik symulacji endoskopowych” oraz projekt „Wdrożenie nowego modelu kształcenia specjalistów ds. zarządzania rehabilitacją – jako element systemu kompleksowej rehabilitacji w Polsce”.
Na jakim etapie jest obecnie realizowany projekt z zakresu kształcenia specjalistycznego lekarzy oraz utworzenia Centrum Symulacji Endoskopowej? To jeden z pierwszych projektów, realizowanych dzięki wsparciu ekspertów CPE, dotyczących ochrony zdrowia.
I mamy nadzieję, że modelowy projekt w zakresie poprawy zdrowia obywateli i podnoszenia standardów leczenia. W czasie prawie półtora roku realizacji projektu m.in. opracowany został projekt architektoniczny przyszłego Centrum Symulacji Endoskopowej i wyremontowano pomieszczenia, gdzie centrum będzie miało swoją siedzibę. Poza tym opracowane zostały wymagania sprzętowe i rozstrzygnięto przetarg na wybór dostawcy sprzętu. Dodatkowo zespół odpowiedzialny za merytoryczną realizację projektu zapoznał się m.in. z krajowymi i zagranicznymi najlepszymi praktykami i metodami nauczania lekarzy z wykorzystaniem symulatorów. Projekt jest realizowany z merytorycznym udziałem dwóch placówek medycznych z Holandii, zajmujących się kształceniem specjalizacyjnym lekarzy w UE.
Ochrona zdrowia to także rehabilitacja, mająca na celu odzyskanie przez pacjenta pełnej sprawności psychofizycznej. Projekt dotyczący kształcenia podyplomowego specjalistów ds. rehabilitacji trwa kilka miesięcy – jakie praktyczne działania planowane są w jego ramach?
Praktyczna część projektu będzie realizowana w ośrodkach akademickich – w Warszawie, Lublinie, Wrocławiu i Gdańsku. Główne etapy realizacji przedsięwzięcia zakładają opracowanie modelu kształcenia i programu studiów oraz ich wdrożenie na wybranych polskich uczelniach medycznych. Studia podyplomowe będą realizowane w dwóch edycjach, po dwa semestry, od 180 do 200 godzin lekcyjnych. Program studiów ma być docelowo skierowany do osób, w tym niepełnosprawnych, z wykształceniem wyższym, które są zainteresowane tematyką koordynacji procesu całościowej rehabilitacji w modelu rehabilitacji kompleksowej.
W działalności CPE ważne miejsce zajmuje także promocja programów, związanych z ochroną zdrowia. Czy nowa inicjatywa – kwartalnik „W Centrum” – będzie wspierać informacyjnie również działania projektowe dotyczące tematyki zdrowia?
Oczywiście. Już w pierwszym wydaniu wiele miejsca poświęciliśmy konkursom z zakresu szeroko pojętej ochrony zdrowia, w tym przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i bezdomności. Oba te zjawiska w konsekwencji prowadzą do złożonych problemów zdrowotnych, które mogą mieć bardzo poważne konsekwencje. Zapraszamy potencjalnych beneficjentów do zapoznania się z regulaminami konkursowymi, także na łamach naszego kwartalnika.
Pytanie bardzo na czasie. Kontuzja jednego z zawodników polskiej reprezentacji niemal wykluczyła go z udziału w mundialu. Uraz barku był diagnozowany we Francji. Czy jest szansa, by – z funduszy UE i w ramach dostępnych konkursów – dofinansować polską inicjatywę dotyczącą diagnostyki i leczenia chorób barku (jako np. Centrum Barku)?
Jak najbardziej. Ze względu na fakt, że w konkursach nadzorowanych przez CPE, dotyczących tematyki ochrony zdrowia, premiowana jest współpraca międzynarodowa, zachęcam do nawiązania współpracy ze specjalistycznym ośrodkiem leczenia barku z Francji. Propozycja dotycząca np. wykorzystania dobrych praktyk z ośrodka francuskiego i wsparcie merytoryczne lekarzy z Francji w utworzeniu podobnego instytutu lub centrum w naszym kraju ma spore szanse na sukces w postaci dotacji UE.