Nad tym numerem ?Świata Lekarza? pracowaliśmy od września. Profesor Władysław Grzeszczak z dokładnością szwajcarskiego zegarka dosyłał nam kolejne prace swoich uczniów ? po dwie, po trzy. Umawialiśmy się na dziesięć, dostaliśmy piętnaście. Tak działo się od lat, w Redakcji nikt się nie dziwił. Tylko raz w historii nie opublikowaliśmy artykułu, zabrakło miejsca? Do dziś tego żałuję.
Już się cieszyłem na słuchanie Konferencji ?Nowości w cukrzycy 2022?, Profesor zapraszał. Od lat chodziłem tam na pół dnia, czasem dłużej. Ta konferencja i Sympozjum Diabetologiczne w Zakopanem to był pokaz diabetologii polemicznej, poszukującej, żywej. Profesor kochał debaty i kochał salę, która gwizdała lub biła brawo. Rozkwitał, kiedy dyskusje zza stołu prezydialnego przenosiły się na salę. Miał odwagę zarządzać głosowania, by dowiedzieć się, która teza jest bliższa większości obecnych.
Tę temperaturę i pasję opowieści o poszukiwaniach diabetologii przyszłości uwielbiali i lekarze, i dziennikarze. A Profesorowie w roli antagonistów i protagonistów świetnie się bawili, pomimo zachowania szacunku dla wypowiedzi oponentów.
Najbardziej kontrowersyjnych poglądów zawsze bronił Profesor Władysław Grzeszczak. Bywało, że salę miał przeciw sobie. To był scenariusz, który prowadził do zapamiętania problemu ? tak uczył.
W grudniu dowiedzieliśmy się, że Profesor jest pod respiratorem, do końca wypieraliśmy najgorsze?
Ten wstępniak miał być poświęcony Funduszowi Medycznemu. Musiałem go zmienić. A do Zakopanego, na Sympozjum Diabetologiczne, i tak pojadę, Panie Profesorze. Tak się umówiliśmy trzy tygodnie temu.
Prof. dr hab. n. med. Waldemar Wierzba